CaMa$iRHaNeeeee bekle beni Carsamba günü geliyorum:)

Bu resim ne acaba?
Burasi benim 2 haftada bir ugradigim binamizin Camasirhanesi.
Burada azda olsa anilarim oluyor:)

Evde camasir makinam var ama binaninki hem daha büyük hemde daha iyi yikiyor, birde evde kurutma makinasi yok o yüzden burada yikadigimda kurumus olarak eve götürüp katliyorum hemen yerlerine.
Kizimla biraz zor oluyor camasir yikamak.
Hele yürümüyorken cok daha zordu, bir elimde camasir selesi digerinde kizim…
Onu oraya camasir selesine oturturdum isimi yapardim :)
Simdi kendisi oyalanacak birseyler buluyor orda yanimda.

Camasir günüm Carsamba günleri saat 13- 19:30 arasi. Mesela bu carsamba yikayacagim.
15 gün kirliler birikiyor iyice özellikle kiziminkiler!
Kirli sepetini, carsaflari, yastik kiliflarini… vs. herseyi topluyorum ve kategorilere bölüyorum.
Mesela genelde beyazlar, siyahlar- kahveler, canli renkler, hafif renkliler ve kizima ait olanlar diye siniflandiriyorum. Ortalama 6 makina oluyor, bunu ikiye carparsak 6 da kurutma yani.

En gicik oldugumsa ütü yapilacaklardir!
Eskiden severdim ama nedense sogudum...
Sagolsun esim bu konuda iyi, ütü gerekirse giyecekse yapiyor, gerek degilse giyiyor öylece.
Ben bazen kafama eserse bir günde bitiriyorum hepsini, bazende yatak odasina ütü masasinin üstüne koyuyorum ve öylece bazen diger camasir gününe kaldigi bile oluyor tur bindiriyor ütülenecekler ve diger üstüne eklenenlerle dahada cogalmis oluyorlar :D

Camasir dedimde perdeler yikanacak kizimin biraktigi lekeler var onun yetisebildigi yerlerde..
Bu haftada kolay gelsin bana artik :)
Sevgiler

Dişlerim nasil:)

8 Mart Cumartesi takilacak olan di$ tellerim, 5 Mart’ta takilmaya baslandi.
O gün üst di$lere takti doktor sadece.

Nasil takiliyor derseniz anlatayim;
Önce disler iyice temizleniyor, sonra agzin icine gecirilen ve tüm disleri meydanda gösteren birsey agziniza sokuluyor.
Agziniz hic olmadigi kadar esniyorda esniyor, benim bu kadar kocaman agzim varmismis diyorsunuz hatta:D

Sonra braketler yapistiriliyor tek tek.
Bu yapistirma uhuyu sür yapistir gibi degil tabi.
Birsey sürüyolar, sonra ölcüm yapip falan öyle yerlestiriyolar ve sonrada mavi isik tutuyorlar, sanirim o isikla direk yapismis oluyo, yani cabuklastirmak icin islemi ben öyle anladim.
Braketler yapisinca dislere tek tek, onlarin ortasindan ince bir tel geciriliyor ve hepsi tek tek kapatiliyor.
Yani acma kapama yerleri var o minik braketlerin.

Takildi etti ve ayna verdiler bana bir baktimki o da neeeeee!
Bu ne yaa dedim kendi kendime, agzimi acasim gelmiyor.
Sanki robotum.
Gülünce dudagima takiliyor braketler ve ben kendim agzimi oynatarak düzene sokuyorum.
Eve giderken disciden sanki herkes bana bakiyormus gibi geliyordu, halbuki agzim kapali oldugu halde..

Ilk zamanlar cok acimalar oldu dislerimde, yani her disim agriyor gibiydi braket takilanlardan. Bir seyi cignemek imkansiz oluyor, sadece sivi seyler yeniliyor.

Benim $ansim en arka dislere takmamis olmasiydi ve onlarla yedim hep!

12 Mart arka dislere lastik takmisti lacivert lacivert seylerdi, onlar bile iyi aci yapti bana.
14 Mart altlara takilmasi icin gittim. Önce o lacivert lastikleri cikardi aha dedim yerlerine ne takacak acaba, icime kötü duygular geldi.
Cünkü okuyorum yahut görüyorum netten, neler neler takiliyor milletin agzina, insan resimlerden görünce korkuyor birazda…
Ba$im asagi ayaklarim yukari sekilde 20 dakika durdum ve bu üst arka dislere yüzükler takildi.
Braketler iyiymis bu yüzügün yaninda dedim bunlar takilinca, agzin icinde dikenli dikenli seyler, dilime yer kalmadiki onlardan..
Bu yüzüklerin zor idare edildigini duymustum hep, cok dogru.
Alt ön dislerime braketleri takti.
Sonra alt arka dislerede yüzük takacagini dedi.
Ben simdiden düsünür oldum, üsttekiler yüzünden zaten dilim zor dolaniyo agzimda, alttada olursa ne yaparim ben :S
Eve geldimki agzimin ici demir dolu, ayni robot gibiyim yaa dedim.

Arada arada pismanlik gelmiyor degil!
Ne vardiki yani kalsaydin eski halinle!!!
Ama ilerlemesi icin ben tedbir almak istedim aslinda, bir sonraki hamilelikte falan hep bozulur dislerim diye!

Artik dönü$ü yokta bu i$in.
Hem diyorumda ilk günler kimse sakin olamaz, normalmis gibi davranamaz zaten diye!
Doktorumun dedigi gibi bugün, ne kadar kalacak bu yüzükler deyince ’’onlarla arkadas olsan iyi olur ’’ dedi bana :D

Bloguma ilk resmimi ekledim bile:) Son bitmis halde resim eklemekte nasip olur insallahJ
Gel tezkere gel tezkereee ( günleri saymaya basladim bile )...

Not: Dislerimde hareketlenme hissediyorum, dipleri öyle kasiniyorki canim cooook isirmak istiyor, deli oluyorum dislerimin kasinmasindan:D
Ayrica resimde zorla güldügüm nasil belli degil mi :D bunlar takilali böyleyim gülmek zor bir is gibi :D

Geceku$u oldum

Bu siralar cok oturur oldum, gözler yorgun bayagi...
Biraz Msn’de laklak ediyorum, sonra yeni bloga eski yazilardan geciriyorum ( henüz 60 falan yazi gecirdim sanirim ). Birde eski kendime ait eklemis oldugum resimlere ismimi yazdim.

Blog dolasiyorum , yani daha dogrusu kesfe cikiyorum.
Herzamanki ugradiklarimin disinda da gitmedigim degisik bloglari dolasip yeni güzel insanlar tanimayi istiyorum.

Benim icin cok büyük keyif, blog gezinmek, okumak. Yaninda birde chips ve cay olunca süper.

Düsündümde aslinda yapilacak öyle cok aksattigim islerim varki!
Sirayla baslasam bir yerlerden diyorum.
Az yarim birakma huyum var sanirim benim, basariya engel olan en kötü huylardan biri bence bu!
Annem dalga gecerdi benimle, ceyizimi hazirlarken bir tülbente oya yapiyordum, oyayi bitiremedim bir türlü belkide hala duruyordur hatirlamiyorum.
Annem ismini Ya$ar koymustu, hep duruyor diye hahaa:)
Elisilerde falan cabuk bikarim, kisa olmali cabuk bitmeli!
Hem ucuz hem güzel olmali gibi oldu bu :)

Yeni bloga daha ilgili davranmaya calisicam:)
Yani Allah saglik verdigi sürece, kizimda rahat biraktigi sürece buralardayim iste:)

Blog arkadaslarimdan bazilarini artik Msn e de tasimak istiyorumda, bakalim zamanla sorarim kendilerinede.
Daha yakindan tanimak istediklerimi özelliklede!

Bunlar kimler söylemiycem, 4-5 kisi var simdilik.

Hepinize sevgiler güzellikler efendim…

1 yil daha geldi gecti

17 Mart 2002 yilinda evlendik...
Yani dügün günüydü bu gün, yoksa nikah tarihimiz Agustos 2001 de.

Oturdum gecenin bir vakti ve öyle durgun sessizimki!
Icimden birsey yapmak gelmiyor!
Bu günü kutlamakta istemiyorum aslinda...
Evliligim beni cok yordu son yillar belki ondandir!
Birazcik küstüm galiba ben bu evlilige...

Icimi sicacik edecek, yine hayata cok dimdik tutacak, bana sevgi a$ilayacak, adimlarimi daha saglam basmami saglayacak, ben aglarken aglayacak- ben gülerken dahada cok gülecek... vs.
Benim isteklerim bitmez iste böyle!
Ben ev, araba, zenginlik istemiyorum hicbir zaman Allah'imdan, orta halli gecinelim yeterki saglik huzur olsun yuvamizda!
Insan böyle zamanlar daha mi duygusal oluyorki!
Durun be gözlerim baslamayin yine sizde...!
6 yil bitmis, 7 ye adim atacagiz artik..
Yasananlar büyük!
Sevgi hep var!
Saygida var ama bazen kayboldugu oluyor sanirim...
Kirginlik var..
Verilmis sözler var...
Yalanlar var....
Sucluluk duygulari var...
Bir yipratma ve yipranma...
ama diyorumya Sevgi hep var!
Bu gün burada yaziyorsam bu sevginin varligindan!
O sevgi damlalarinin ben yaralarinin sarilip iyice toparlanmasini istiyorum!

Senin resimlerinden derleyip topladim, en ortada uyuyan halin var. Cünkü ben senin en cok bu halini seviyorum:)
Daha cok sevdigim yanlarin var tabiki!

Bu günümü kutlamasanda sana kirilmayacagim kara Prensim.
Inanki öyle!

Gözlerini kapat! Ne görüyorsun?
Anladin sen gerisini....

Olmayan seylerede agladiginiz oluyormu?

Ben bazen aglamak icin sebep yaratirim kendime...
Düsünürüm dururum olumsuzluklari bir süre ve icime tabii karanlik cöküncede aglarim..
Herseyin farkinda olamayan insanlardanim sanirim!
Keske güzellikleri ön planda tutarak daha pozitif olsak herzaman.
Bu insanin yapisi olsa gerek ama yaaa...
Ben kiskaniyorum hep nese dolu insanlari...
Halbuki bizde okuyoruz ögreniyoruz pozitif nasil olunur falan!
Ama uygulamaya gelince oturuyoruz yerimizde sanirim.
O insanlar nasil basariyorlar adim atmayi yahut kosmayi?!

Benim huyumdur konudan konu acmak..
O yüzden daha fazla dagilmadan asil yazmak istedigim konuya geleyim.
Önceki gün kizimla yürüyorduk, lambada gecerken 2-3 metre önden hizlica araba gecti önümüzden..
Tabiki hem kavsak oldugundan hemde yayalara dikkat etmesi gerektiginden orada durmasi gerekti!
Düsündüm bir an hata yaptigini adamin..
Yani ya dedim biz yolun ortasindayken o hizla gelseydi ve ani frende yapamazsaydi, birde kizim önde cocuk arabasinda yatiyordu olan önce ona olurdu.
Bu sekil hayal ettim..
O an ne yapardimki dedim, heralde cok panik olurdum..vs.
Kizima ne olurdu gibi düsünüp taa nerelere gelmisim düsünmekten..
Kendimi aglarken buldum yolda..
Bir yandan eve dogru yürüyorum bir yandan bunlari düsünüp agliyorumJ
Sonra kendimi o durumda görünce, noluyooooz yaaa dedim.
Birsey olmadi kizim aloooo kaptirma kendini öyle dedim..
Bir an silkelendim öylece ve devam ettim yoluma.
Anladimki ben kizimi cok cok cok cok seviyorum onsuz nasil olurdu hayal edemedim, yani ettimde hayati tadsiz buldum onsuz olunca!

Allah cocuklarimizi eksik etmesin ve hayirli evlat olarak yetistirmemizi nasip etsin bizlere!