Bugün güzel bir haftaya baslama karari aldim, kötü haftasonundan sonra...
Kizimla giyindik güzelce ve alisverise ciktik, kendimize cicek bile aldik. Niye cicek bekleyelim ki, kendimiz alabiliyoruz iste...Cicek alirken satici sordu " cocugun kres ögretmenine mi bunlar" diye. "Hayirr kendimize, öylesine" dedim bende :) Illa sebep mi olmali, Ramazan ayinda evimde cicek görmek istiyorum bütün ay boyu, iste sebep :P
Sonra postaya baktigimizda birde ne görelim, pakeeeeeet :) Sevgili Seineb'tendi.
Kizim artik alistiya benden heyecanliydi, " anne ben acayim mi " diyor birde :D Paket acilmisti ve sonra posete gecirmisler öylece, birsey kaybolmamistir sanirim, bayagi dolu doluydu cünkü :)
Önce kizimin takilarini gösterdim ona, hemen takti, birde diyor ki disarida " Anne insanlar kolyemi görünce sasirir heee" :D Cok sevdigini anladim buradan ve hemen takmasindan :)
Yildizli tokalarida cok süslü :)
Sonra kelebekli anahtarligi ve brosu gördüm, cok hoslar ;) Brosun rengi cok hosuma gitti.
Vee kitabi elime aldim (Söz Yangini - Senai Demirci), öyle bir ismine arkasina baktim ettim ve bloguma eklemek üzere resmini cekmek istedim.
Resimden sonra " eee hani benim mektubum ama " diye düsünmeye basladim. "Seineb mektup yazmadan durmaz, düstümü ki" diye düsüncelerle kitaba bir göz atayim derken kitaptan cikti mektup. Asil mektubu okuyunca cok sevindim, cünkü zaman ayrilmis, yaziya dökülmüs o güzel duygular beni mutlu ediyor en az hediyeler kadar. Seinebim yazisini kötülüyor ama hic öyle degil, inanmayin :P
Kitabin ilk sayfasinda ki imzayi ve notu Seinep yazdi zannetmistim mektubu okuyana dek ama kitabin yazari olan Senai Demirci'ye aitmis :) Yani benim icin imzalanmis, bu bir jest oldu bana yaa, cünkü hic yazardan imzalanmis kitabim olmadi bu zamana dek :) Bir ilke imza attin Seinebcim :)
Ama o yaziyi tam anlamadim iste :P "Sultan'a gül olsun, dur sen" ? :S
Pamuk sekerim cooook sagol, güzel baslangic icin adim attigimiz günümüze nese, mutluluk, samimiyet ve heyecan kattin :) Ilk firsatta cevabini yazacagimdir ;)
