Aksam neredeyse biriyle tartisiyordum...
Sebebi, sacmalamasi ve güya karsidakini zor duruma düsürüp kendi erkeklik derecesini yükseltme cabasi...
Bu kisi kendi esiyle bu yönden sorunlar yasiyor. Yani bir-iki saat bir yere gitse gidemiyor esini evde birakip...Katiyyen izin yok kendisine. Ancak bayanin calistigi günler belki...
Esim arada onlara gider evin bayani calistigi zamanlar, Playstation oynarlar falan, ben evde olayim olmayayim bu degismez, cünkü bazen arkadasina gitmeye hakki vardir tabiki, bu konuda sevmiyorum abartili sekilde kisitlamalari...Hos degil!
Bizim böyle durumlardan hic sorunumuz yok cok sükürki, evliligin ilk zamanlari belki olmustur...
Aksam laf acildi biryerlerden, o kisi Light falan filan birseyler demeye basladi esime. Bende "sen bizi taniyorsun, böyle olmayan durumu böyle göstermen hic hos degil ki biri varsada böyle o sensin" dedim ona, "hadi birgün esin evdeyken birakta bize gel bizde oynayin" dedim. "Yapamazsin cünkü izin cikmaz" !
Izin almasi adama cok dokunuyor, gururunu incitiyor ve bunu bu sekil baskasina yükleyerek disa yansitiyor. Bu duruma gicik oldum acikcasi!
Resmen iki yüzlülük dedim yaptigina, kendini olmadigi gibi göstermeye calismak baskalarinin icinde ve esime takilip aslinda kendi oldugu gibi oldugunu iddia etmesi...
Sonra bakti pek sacma kacti dedigi "saka yapiyorum yaa" falan demeye basladi...
Ben ama biliyorum bu konuda sorunu oldugunu ve aslinda saka degilde bir nevi kendini kanitlama cabasinda oldugunu...Ama evde baska disarida baska olunmasi nereye kadar...
Böyle bu tip kisilere herzaman gicik olmusumdur. Esine ev islerinde yardimci olan, yemek yapan, bir yere gidip gelirken söyleyen...vs. kisiye KILIBIK denilir mi yahu! Bu yakistirma aliskanliklari zayif olanlarda ters tepki yaratip arkadaslarinin icinde kendini düsük görme duygusu olusturabilir zamanla...
Ama esim gibi ne yaptiginin farkinda bir insan ise sünnet olan seyleri yaptiginin bilinciyle takmaz bile o ayri.
Peygamber efendimizin hayatini okumaya davet ediyorum böylelerini.
Yapmiyorsaniz yapanla ugrasmayin kardesim! Kiskanmak bu!
Esimin bana yaptigi her olumlu davranisinda ona fazlasiyla benimde daha özenli olmami sagliyor, bu karsilikli bir devir daim oluyor.
Son olarak bu konuda su yaziyi kopyaliyorum, kisa ve net:
Hanımlarla olan münasebetlerde KILIBIKLIK diye kaçınılan birçok davranışları EFENDİMİZ(s.a.v.) bizzat yapmıştır. Bütün kötü hasletlerden münezzeh olan EFENDİMİZ(s.a.v.)’e o kelimeyi –eğer kötü mana verilecekse- değil kullanmak, fikrimizden geçirmekten bile hayâ ederiz. Başkaları bu davranışlara "KILIBIK" desin, biz bunlara “sünnet” diyor başımıza taç ediyoruz.
Bir sünneti yapma şerefi, fazileti ve sayamayacağımız ebedi nurları, maruz kalınacak hakaret ve aşağılama dolu bir kelimeye -güya- utanılacak bir duruma değişilir mi? Elbette değişilmez.
Ehl-i sünnet insanlar, değişmek şöyle dursun, sünneti yapmaktan bahtiyar olurlar...
